برج خنک کننده - کولینگ تاور - برج خنک کن | پایاسرداب

استفاده صحیح از برج‌ خنک کن، در صورتی امکان پذیر است که در شرایطی که برای آن ساخته شده است، کار نماید و پارامترهای موثر و متغیر دستگاه در حدی که سازنده دستگاه برای ان مجاز شمرده، تغییر کند، تا بتوان را با راندمان قابل قبول مورد استفاده قرار داد. در زیر به برخی ار ضوابط و مبانی حاکم اشاره شده است:

1-   در شرایط معمولی که درجه حرارت آب ورودی F°95 و درجه حرارت خروجی F°85 و درجه حرارت مرطوب محیط F°78 است، دبی آب ورودی برابر سه گالن در دقیقه به ازای هر تن برودتی چیلر خواهد بود.(در چیلرهای رفت و برگشتی و سانتریفوژ). ولی در چیلرهای جذبی، مقدار گذار آب برابر 6/3 گالن بر دقیقه به ازای یک تن برودت در شرایط آب ورودی با حرارت F°103 و آب خروجی F°85 در محیطی با درجه حرارت مرطوب F°78 است.

2-   انتخاب برج خنک کن همیشه باید در شرایط بار ماکزیمم انجام شود، ولی برای تغییر بار سرمایی می‌توان از کلیدهای دو سرعته استفاده کرد. قدرت الکتروموتور در حالت سرعت کم یعنی با سرعت نصف حد معمول برابر با یک هشتم قدرت موتور در سرعت معمولی(حالت بار ماکزیمم)می باشد. ضمنا این تغییر وضعیت در بار سرمایی را می توان با قرار دادن  یک مدار کنترل که از طریق درجه حرارت ورود آب فرمان می گیرد، کنترل نمود. همچنین می توان، با قرار دادن مدار کنترل روشن و خاموش فن ، بار سرمایی را تغییر داد. 

3-   اگر در شرایط خاصی لازم باشد، در زمستان کار کند،  از آنجا که با وضع درجه حرارت محیط F°32   یا پایین‌تر از آن در معرض یخ زدگی قرار خواهد گرفت، برای حفاظت از آن می توان یک عدد کویل حرارتی بخار یا آبگرم یا کویل الکتریکی در تشتک برج قرار داد و تشتک را از طرف جدار خارجی عایق نمود. در این شرایط، ظرفیت کویل حرارتی را براساس میزان دبی آب به نحوی که درجه حرارت آب برج خنک کننده را به F°40 افزایش دهد، محاسبه می کنند.

4-   به طور معمول مقدار آب تبخیر شده تقریبا 2 گالن در ساعت، به ازای هر تن ظرفیت برودتی است. در این حالت، اگر مقدار آب اضافه شده برابر مقدار آب تبخیر شده باشد، به تدریج غلظت کثافات و جلبک ها زیاد می شود که برای جلوگیری از افزایش آنها لازم است، تقریبا دو گالن در ساعت نیز، آب از سیستم خارج شود. بنابراین مقدار آبی که باید به مدار از طریق سختی گیر اضافه شود، حدود 4 گالن در ساعت به ازای هر تن ظرفیت خواهد بود. به طورکلی میزان آبی که لازم است به مدار اضافه شود، معادل 5/2 درصد حجم آبی است که در مدار سیرکولاسیون وجود دارد.

5-   در انتخاب محل نصب ، غیر از مسائل معماری و چگونگی هماهنگی آن با تمامی ساختمان، همچنین پیش بینی های دیگر از نظر تحمل بار برج خنک کن در موقع کار(وزن دستگاه + وزن آب + وزن معادل تاثیر ارتعاش) لازم است دو پارامتر زیر مورد توجه قرار گیرد:

-       در هنگام کار نباید بیش از چند دسیبل به شدت صوت محل اضافه کند.

-       برج باید در محلی نصب شود که بتواند به راحتی هوای مورد نیاز با حجم کافی را تامین نماید و به صورتی نباشد که هوای عبور کرده از آن مجددا مورد استفاده قرار گیرد. زیرا در این صورت ظرفیت کاهش خواهد یافت. همچنین نباید در نزدیکی دودکش نصب شود.

6-   لوله کشی از نظر فنی باید جوابگوی تغییر پارامترهای موثر در دستگاه بوده و از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه باشد. لذا در مواقعی که دو یا تعداد بیشتری کندانسور به یک یا چند برج خنک کن متصل باشند،  غالبا یک خط لوله برای آب رفت و یک خط لوله برای آب برگشت در نظر گرفته می شود و در این شرایط باید سعی شود افت فشار در خط رفت و برگشت  تقریبا برابر باشد و در صورتی که چند واحد برج به صورت موازی نصب شوند، باید لوله های ارتباطی مناسب بین تشتکها قرار داده شود.

7-   در صورتی که قطر لوله مدارهای رفت و برگشت از 4 اینچ بزرگتر باشد، باید از لوله های فولادی سیاه با وزن استفاده شود. ضمنا مقدار آب مجاز در لوله کشی را می‌توان از جداول استاندارد و مراجع تاسیسات به دست آورد.

8-   در حالت تئوری دبی آب گردش (gpm)، سه برابر هر تن برودتی واقعی چیلر خواهد بود ولی در عمل این مقدار باید از روابط موجود در کتب تاسیسات به دست آید.